Ilość nadmiernej tkanki tłuszczowej można określić dzięki Indeksowi masy ciała (BMI – Body Mass Index). BMI określa ile kg masy ciała przypada na 1 m2 Twojego ciała. (BMI = masa ciała (kg)/ wzrost (m2). Osoby z BMI powyżej 25 mają nadwagę, natomiast osoby z BMI powyżej 30 są oceniane jako osoby otyłe.

W zależności od rozmieszczenia tkanki tłuszczowej w organizmie rozróżniamy dwa podstawowe rodzaje otyłości: typu „gruszka” (udowo-pośladkowa) i typu „jabłko” (otyłość brzuszna, wisceralna). Kryterium tego podziału jest wskaźnik WHR. Jeśli stosunek obwodu brzucha (cm) do obwodu bioder (cm) jest równy lub wyższy od 0,8 u kobiet, a u mężczyzn równy lub wyższy od 1,0 – diagnozujemy otyłość typu „jabłko”. Jeśli owy wskaźnik wynosi u kobiet poniżej 0,8, a u mężczyzn poniżej 1,0 mówimy o otyłości „gruszka”.

U kobiet częściej występuje otyłość typu „gruszki”, natomiast u mężczyzn częściej diagnozujemy otyłość typu „jabłko”, w której tkanka tłuszczowa gromadzi się wewnątrz jamy brzusznej (tłuszcz brzuszny, trzewny). Gdy występuje u Ciebie otyłość brzuszna wraz z nią znacznie zwiększa się ryzyko rozwoju zaburzeń metabolicznych, prowadzących do nadciśnienia tętniczego, choroby wieńcowej, cukrzycy i innych chorób układu krążenia. Również u kobiet w okresie pomenopauzalnym, gdy produkcja żeńskich hormonów płciowych przez jajniki ustaje wzrasta ryzyko wystąpienia otyłości brzusznej.

W przypadku otyłości brzusznej warto zastanowić się nad wizytą u dietetyka i rozpoczęciem dietoterapii. Gdy masz otyłość udowo-pośladkową, co prawda nie masz zagrożenia chorób metabolicznych, ale jak w przypadku każdej nadwyżki masy ciała obciążasz stawy i kręgosłup.

Czy jesteś „jabłkiem” czy też „gruszką”, wiedz na pewno, że warto prawidłowo się odżywiać, bo to zapewni Ci życie w zdrowiu i dobrej kondycji.